Poniżej znajdują się informacje napisane do jednego z ludzi poszukujących, który zadał pytania na ten temat:
Jeśli chodzi o twoje pytanie dotyczące znaczenia duszy, ducha i nieśmiertelności w Piśmie Świętym, często sprowadza się ono do bardziej podstawowej kwestii, a mianowicie, czego Pismo Święte uczy o śmierci i stanie zmarłych. Częste używanie przez chrześcijan terminu „sen” w odniesieniu do śmierci z pewnością wskazuje, że zmarła osoba nie jest świadoma (Dzieje Apostolskie 7:60; 13:36; 1 Koryntian 7:39; 11:30; 15:6, 18, 20; 1 Tesaloniczan 4:14, 15). Zgadza się to z tym, co mówią Pisma Hebrajskie.
Ci, którzy zaufali Synowi Bożemu i Jego okupowi, mają zupełną pewność zmartwychwstania. Ze względu na absolutną pewność tej obietnicy, Jezus mówi o nich tak, jakby już posiadali życie wieczne (Ew. Jana 3:36; 5:24). Dlatego z Bożego punktu widzenia, mimo że umarli, wszyscy żyją, jak powiedział Jezus w Ewangelii Łukasza 20:37, 38. Musimy więc uznać, że Boży punkt widzenia jest lepszy od naszego. Ponieważ On wie, że coś uczyni, może, jak to ujął apostoł, „nazywać rzeczy, których nie ma, jakby istniały” [nawiązanie do Listu do Rzymian 4:17 – przyp. tłum.]. Tak więc, kiedy czytamy Pismo Święte, musimy pamiętać, że podczas gdy z ludzkiego punktu widzenia zapadamy w nieświadomy sen śmierci, z Bożego punktu widzenia nasze życie jest nadal rzeczywistością, pewnością. Dla nas śmierć „straciła swe żądło” – 1 Koryntian 15:55-57.
Jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą w Boskie postanowienie zbawienia przez Chrystusa, którzy je odrzucają, Pismo Święte pokazuje, że wybrali śmierć zamiast życia, a śmierć jest przeciwieństwem życia. Oryginalne biblijne określenia „piekła” (hebrajskie szeol i greckie hades) wyraźnie odnoszą się do stanu śmierci, w którym znajdują się wszyscy, którzy umierają i zostają pochowani. Nawet o Chrystusie mówi się, że wszedł w ten stan, a termin hades jest używany w związku z Jego śmiercią i zmartwychwstaniem (Dzieje Apostolskie 2:24-32). Myślę, że warto tutaj również zauważyć, że niektórzy z najlepszych biblistów przyznają, że Biblia nie naucza tajemniczego poglądu na duszę, który tak wiele osób religijnych ma w swoim umyśle, i że koncepcja ta została przejęta z filozofii greckiej. Wpływ ten trwa nadal i znajduje odzwierciedlenie w dużej części różnych organizacji kościelnych. Powinniśmy jednak kierować się nie tym, jak powszechne może być dane przekonanie (punkt widzenia większości), ale raczej tym, czego Słowo Boże faktycznie naucza na ten temat. Jeśli posiadasz książkę W poszukiwaniu chrześcijańskiej wolności, ro możesz przeczytać informacje na temat wpływu greckiej filozofii na stronach 706, 707. Nieśmiertelność w Piśmie Świętym jest zawsze przedstawiana jako coś, co można zdobyć, a nie jako coś wrodzonego.
Jak mówisz, zarówno Szczepan, jak i Jezus modlili się do Boga, mówiąc: „przyjmij ducha mego”. Czy oznaczało to, że po śmierci zostali przeniesieni do nieba? Nie według Pisma Świętego, ponieważ pokazuje ono, że Chrystus umarł i był w grobie przez trzy dni, „kosztując śmierci za każdego człowieka” (Hebrajczyków 2:9; Dzieje Apostolskie 10:39, 40; 1 Koryntian 15:4). Ponieważ Chrystus jest „pierwociną” zmartwychwstania, jest oczywiste, że nikt inny nie poprzedził Go w trwałym wzbudzeniu ze śmierci do życia (1 Koryntian 15:20-23). Warto ponownie przeczytać 15 rozdział 1 Listu do Koryntian, aby zobaczyć, w jaki sposób apostoł przedstawia te sprawy i zwrócić uwagę na jego regularne odniesienia do zmarłych (w tym tych, którzy przyjęli Chrystusa) jako śpiących w śmierci.
Zdaję sobie sprawę, że nie jest możliwe całkowite omówienie tych kwestii lub udzielenie odpowiedzi na wszystkie pytania w jednym liście. Być może jednak niektóre z powyższych punktów będą dla ciebie przynajmniej pomocne, a czytając Pismo Święte i pozwalając mu kształtować twoje myślenie, przekonasz się, że naprawdę ważne sprawy się wyjaśnią. Możemy udać się do Boga po pomoc i po mądrość niezbędną nie tylko do zrozumienia Jego przesłania dla nas, ale także po mądrość do prowadzenia naszego życia w sposób, który zaowocuje dobrem dla nas i dla tych, których kochamy – Jakuba 1:2-6.
[Copyright 2002 by RF. Powielono za zgodą].